Tinus
Het nieuwe jaar is begonnen met het vuurwerk dat ik in Duitsland had gekocht, dat was een groot succes. De volgende dag zijn we een rondje wezen lopen om te kijken hoeveel rommel zo’n jaarwisseling oplevert, best wel veel eigenlijk. Na alle verplichte nieuwjaarsvisites zijn we naar Bataviastad geweest, een heel groot outdoor winkelcentrum (= veel winkels bij elkaar maar dan buiten), helaas waren het allemaal klere zaken. Het enige pluspunt is dat we om twaalf uur al bij de mmmmmmm patatjes met hamburgers zaten te eten. Omdat gewoon staan te simpel is om mee te beginnen heb ik een nieuwe variant bedacht waarbij de benen een hoek van 30 graden maken met de grond, doe maar na. We zijn naar een bontjassen fabriek in Pieterburen geweest, maar de jasjes waren nog een beetje te groot voor mij. Ik help al een beetje in de keuken en met de was, soms gooi ik wat stuk om weer wat ruimte te maken in de kast, maar dat vind Lisa dan weer niet leuk. Ik kwam er achter dat ik een zelfde hobby heb als papa en dat is het eten van grote hoeveelheden Vietnamese loempia’s, heerlijk. Opa Stadskanaal heeft een nieuwe knie gekregen en die hebben we een aantal keren opgezocht in het ziekenhuis en later thuis. Onze favoriete super de boer supermarkt is gesloten zodat we onze boodschappen nu van ver moeten halen. Lisa had bedacht dat ze mij wel rood kon verven, gelukkig vond mama dat niet zo’n goed idee zodat de verf eraf kon voordat deze definitief droog was.
Helaas hebben we deze maand afscheid moeten nemen van mijn naamgever Tinus, door Lisa steevast Ties genoemd. We zullen de oude rode brombeer missen.